In een woord triest. Dat zou de conclusie kunnen zijn na het zien van de Zembla uitzending inzake de pensioenfondsen. Niet alleen de graai uit de kassa door de politiek, die nu moord en brand roept maar vooral door de kortzichtigheid, de myopia van de politiek EN de pensioenfondsen.
Bij een twintigjarige underperformance op het gebied van beleggen zou je natuurlijk kunnen zeggen dat je de bakens moet verzetten. Mevrouw Kellermann heeft dan ook bijzonder gelijk met haar analyse inzake de aanpak.
Zeker indien het bekend is welke oplossing denkbaar is. Door selectie aan de poort, d.w.z. bij de aanschaf van aandelen en vervolgens een jaarlijkse analyse is de gemiddelde belegging in aandelen op te krikken van 7 naar 10%.
Bij een modaal inkomen gerekend van 1991 tot en met 2030, met een inflatie van 3% levert 20% aan pensioenpremie met een rendement van 7% ca. 1,1 miljoen euro op. Genoeg om tot in het oneindige 80% van het laatste (modale) salaris te kunnen uitbetalen. Bij een levensduur van negentig jaar houdt het pensioenfonds bij overlijden cumulatief 2 miljoen over. Het break even punt ligt bij ca. 14% pensioenpremie. Dan zal bij het negentigste jaar de gevormde pot zijn opgebruikt.
De conclusie die hieruit is te trekken is dat de premie 6% te hoog is OF dat er simpelweg 30% aan kosten verdwijnt.
Indien het pensioenfonds daarentegen zou beleggen volgens de OK-Score methode, lees met een jaarlijks netto rendement van 9% (bescheiden op grond van het resultaat sinds 2003 en ook ondanks de 2008 dip behaald) zou de pensioenpremie ruimschoots kunnen halveren.
Bedenk eens welk stimulans de Nederlandse economie dan zou kunnen krijgen. Gelukkig is het nog niet zover. Daarvoor is eerst nog wat "out of de box denken" nodig.
2 opmerkingen:
Hilarisch dit..
De toelichting is meer dan eloquent te noemen
Een reactie posten